Pienso en todas esas cosas que un día me contabas y ahora ya no están. Siento que tu eras diferente al resto de la gente y me pongo a suspirar. Y ahora que no estás a mi lado, que el tiempo me ha cambiado no dejo de pensar "podré decirte que te quiero una vez más, no se si voy contra corriente". Siento que me pueden los recuerdos, pequeños, grandes besos, es tu forma de mirar, a solas no se pasan las horas con tantas cosas rotas y que ya no están. Tendré el mismo cuento, distinto final y no se por que es tan diferente.
viernes, 20 de julio de 2012
18 de junio del 2011.
Tengo ganas de verte, oír tu voz, me haces tan diferente... El tiempo hace su parte en nosotros dos, se nos está haciendo tarde. Ya no quiero seguir si no estás aquí, llevo días queriendo-te-lo decir, pero no se si me atrevo... Las horas pasan deprisa si estás aquí, me siento como en un cuento. Y no podré disimula que por las noches te hago especial, te invento en cualquier lugar.
Tu me haces reír, olvidar lo demás, un día sin ti ya no es un día igual.
Tu me haces reír, olvidar lo demás, un día sin ti ya no es un día igual.
No fui perfecta.
Hace tanto que nos vimos la última vez. Noches frías, de esas que acaban bien. Fue tan raro tener que decirte adiós, y más difícil recordarte hoy. Y ahora no se donde estarás, y yo este tiempo me sigo diciendo que no fui perfecta. Y ya no quiero tener que mentirme por si no te vuelvo a ver. Tú te engañas también, olvidando los ratos que te sentías bien.
He pensado llevarte lejos, a otro lugar. Tenerte cerca, saber que siempre me cuidarás. Se me hace raro tu rincón en mi habitación, tarde vacías que llenábamos tu y yo.
miércoles, 11 de julio de 2012
Puc ser jo.
Els ulls delaten que et fa figa el cor, ets al fons, que no pots. Algú ha obert la ferida un altre cop, del dolor, va talan més fons a poc a poc. T'han pansit la il·lusió però no has de tenir cap por que jo soc así si ho vols. Puc passar les nits en vetlla si no dorms, puc provar d'espantar tots els teus malsons, dir unes quantes bestieses si amb això rius de nou, i si no... puc cantar-te a cau d'orella una cançò. Sempre pacient a l'ombra del teu cor t'he esperat sense cap condició i si avui ens necessitem tots dos, saps prou bé que aquí em tens, que no em moc, sempre soc a prop. Si no et queda cap record, l'esperança puc ser jo, la que et tregui d'aquí si ho vols.
Sense tu jo no soc ningú.
És de nit, és tot fosc, estic sol i no hi ha ningú... És de nit, un record dins el cor, ell hi és a dins. Els seus ulls son brillants i un somriure extrabagant. Ja no hi és, l'he perdut, va marxar lluny del meu abast, i sempre estarà al meu cor...
Sense tu jo no puc, sense tu si no i ets, sense tu jo no soc ningú. Si no estas aquí, si no estas amb mi, jo no et puc mirar, jo no et puc sentir. Si no estas aquí, si no estas amb mi jo no et puc tocar, jo no et puc besar. I sempre estaràs al meu cor...
Sense tu jo no puc, sense tu si no i ets, sense tu jo no soc ningú. Si no estas aquí, si no estas amb mi, jo no et puc mirar, jo no et puc sentir. Si no estas aquí, si no estas amb mi jo no et puc tocar, jo no et puc besar. I sempre estaràs al meu cor...
viernes, 6 de julio de 2012
Que ya todo da igual.
De nada sirve decirte que te quiero de nuevo si te va a dar igual, decirte que todo este tiempo te he echado muchísimo de menos, por que te va a parecer indiferente, por que parece ser que eres el mismo idiota de antes que no sabía ni lo que hacer, que necesita demasiado tiempo para pensar las cosas y sobretodo para elegir lo que en realidad es bueno para ti. Después te vas si avisar, y no te puedes ni hacer una idea de todo lo que duele que te vallas así, no era necesario, podías haberte quedado, ahora sería feliz. Seríamos felices.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)